Opactwo w Auxerre – Nad grobowcem świętego Germana

Opactwo w Auxerre (fr. Abbaye Saint-Germain d’Auxerre) to jeden z najbardziej charakterystycznych punktów w panoramie tego burgundzkiego miasteczka. Od V wieku rozrastało się nad tumbą świętego Germana, aby stać się jednym z najważniejszych centrów polityczno-kulturalnych średniowiecznej Europy. Wszystko to niemal bezpowrotnie przepadło w czasach Napoleona, gdy część ogromnej świątyni zburzono. Dopiero całkiem niedawno, bo u schyłku XX wieku powzięto prace renowacyjne, dzięki którym na powrót możemy cieszyć się magią tego miejsca. Zwłaszcza, że to tutaj znajdują się najstarsze freski we Francji.

Auxerre – Winem płynące, gotykiem usłane

Mini eBook z pomysłem podróży po Dolinie Loary:

Święty German z Auxerre

Historia opactwa zawieszonego na zboczu rzeki Yonne związana jest nierozerwalnie z postacią świętego Germana. Urodził się on w Auxerre jako syn galo-rzymskiego arystokraty, co ułatwiło mu drogę do posady biskupa, którą objął w 418 roku. W trakcie swojego pontyfikatu odegrał kluczową rolę w zwalczaniu pelagianizmu w Brytanii. Umarł w drodze do Galii, podczas misji jej obrony przed Aecjuszem. Pomimo licznych podróży pragnął, by jego szczątki złożono w rodzinnym Auxerre. I tak też uczyniono. 

10 miast we Francji, które pokochacie!

W październiku 448 roku jego ciało złożono w poświęconym św. Maurycemu (z Agaune) oratorium poza ufortyfikowanym castrum. W związku z licznymi pielgrzymkami do grobu świętego w VI wieku nad jego grobowcem wyrosła pierwsza bazylika. Prawdopodobnie jej fundację zawdzięczać możemy Klotyldzie, żonie Chlodwiga I. Dwa wieki później opiekę kościoła powierzono benedyktyńskim mnichom. 

Opactwo w Auxerre w skrócie

Niemniej już od VII wieku zanotowano wyraźny wzrost znaczenia świątyni, której rozwój wspomagała potężna dynastia Karolingów. Dzięki nim właśnie opactwo w Auxerre stało się nie tylko ważnym miejscem na mapie europejskich szlaków pielgrzymkowych, ale także ważnym ośrodkiem politycznym, intelektualnym i artystycznym. 

Katedra w Auxerre – Na wzór klasyków gotyku

Dowodem na to jest bogaty program architektoniczny kościoła, a także utworzenie prestiżowej szkoły zakonnej. U schyłku tysiąclecia Karolingowie ustąpili miejsca Kapetyngom, jednak nie miało to negatywnego wpływu na tutejszą wspólnotę. Wręcz odwrotnie, opactwo w Auxerre przeżywało wówczas swój złoty okres, czego przejawem stała się przebudowa świątyni w duchu romanizmu. Na kolejną trzeba było czekać niemalże trzy stulecia. 

Trwające nad katedrą prace oraz opłakany stan kościoła w 1277 roku wymusiły gotycką metamorfozę świątyni. Niestety Wojna Stuletnia skutecznie opóźniła przedsięwzięcie, które końca dobiegło u progu XIV wieku. Z upływem kolejnych dekad obiekt ponownie popadał w ruinę, wraz z kręgosłupem moralnym opiekujących się świątynią mnichów.  

Katedra w Bourges – Prosta i złożona

Szczęśliwie w 1629 roku opactwo w Auxerre przejęli Mauryści. Aż do wybuchu Wielkiej Rewolucji Francuskiej pracowali nad przywróceniem mu dawnej świetności. Kiedy już zawierucha opadła całość przejęło państwo, a opackie budynki posłużyły jako szpitalne izby. W 1812 roku bestialsko poćwiartowano kościół, odzierając go z jego przedromańskich elementów: części nawy oraz północnej wieży z narteksem. Wszystko to miało na celu dostosować teren do funkcji stadniny. Zabytek swoje powtórne „drugie życie” otrzymał w roku 1988, kiedy to rozpoczeły się tu szeroko zakrojone prace archeologiczne i konserwacyjne. Także wtedy rozpoczęto organizację muzeum, które zajmuje dziś część klasztorną. 

Kościół św. Germana 

Gotycki chór kościoła św. Germana pokryty został sklepieniem krzyżowo-żebrowym podczas XIV-wiecznej renowacji. Wokół niego powstał ambit prowadzący tylko do jednej kaplicy, poświęconej Najświętszej Marii Pannie. W ramach gotyckiej przebudowy planowano wzbogacić kościół o kolejne nawy boczne, acz prawdopodobnie z przyczyn finansowych plan ten zarzucono.

Kościół Jakobinów w Tuluzie – Pod kamienną palmą

Ślady tego zabiegu widoczne są choćby w południowym ramieniu transeptu, pełniącego dziś funkcję kaplicy. Uwagę zwraca tu zamurowana arkada ze ślepym tryforium powyżej. Całość wnętrza właściwie jawi się nieco jako śmiały projekt, którego nigdy nie zwieńczono.

W podziemiach prezbiterium znalazła się krypta, gdzie spoczęły resztki doczesne świętego Germana. Aż do XVIII wieku opatrzona była niewielkim oknem (łac. fenestella) dzięki któremu wierni mogli zobaczyć jego tumbę. Później rozwiązanie to zmieniono na żelazne kraty. Wokół jego grobu w IX wieku powstało również confessio pozwalające na przemieszczanie się tabunów wiernych z północy na południe. W XIV wieku jego surowe mury wzbogacono polichromiami o wzorze zwisającej kurtyny. 

Katedra w Orleanie – Nie całkiem gotycka

Także i w podziemiach znajduje się największy skarb sztuki średniowiecznej – freski z IX wieku, zdobiące oratorium św. Szczepana. Przedstawiono na nich trzy sceny z Dziejów Apostolskich związane ze świętym męczennikiem: jego postać przed sądem, wizje oraz ukamienowanie. Oprócz niego, na karolińskich malowidłach pojawiły się figury dwóch biskupów. 

Reszta kompleksu

Poza kościołem warto też rozejrzeć się po innych częściach kompleksu. Do najciekawszych z pewnością należy krużganek do którego prowadzi portal północny z tympanonem „Życia Świętego Germana”. Obecne galerie przebudowali Mauryści w ostatnich latach przed Wielką Rewolucją Francuską, wszakże istniały one tu już od XI wieku. Badania archeologiczne potwierdziły liczne pochówki w ich obrębie, a najwcześniejsze datowane są na wiek VI. Ma to związek z rozprzestrzenianiem się kultu świętego męczennika i pragnieniem bycia jak najbliżej niego. Nawet kiedy życie ziemskie dobiegnie już końca. 

Troyes – Drewniana makieta

Będąc tu warto również zajrzeć do dawnego skryptorium, gdzie średniowieczni benedyktyni z wielką pieczołowitością kopiowali iluminowane manuskrypty. Ciekawy jest też  refektarz z poziomem okien na tyle wysokim, by chronić braci przed oczami wścibskich. Co więcej, zwiedzać można piwnicę (400 m2!) , kapitularz czy dormitoria, wchodzące w skład Muzeum Opactwa św. Germana w Auxerre. Zebrano to artefakty związane z regionem od paleolitu aż do XIX wieku. Najważniejszym z nich jest XI-wieczny całun, którym owinięte było ciało świętego. 

Opactwo Senanque – Na morzach lawendy

Lektura:

Jeśli spodobał Ci się materiał i masz ochotę, możesz postawić mi kawę. :) W końcu nic tak nie motywuje do dalszego działania… Z góry dziękuje za okazane wsparcie!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

Powiązane wpisy:

Back to top button
error: Zawartość chroniona!