Słowacki Spisz – Prawdziwy raj na ziemi

Lubowla

Naszą podróż na historyczny słowacki Spisz kończy miejscowość Lubowla (czasami pojawia się również jako Lubowna) (słow. Ľubovňa). Zapowiadało się na to, że każde kolejne miejsce rozmyje gdzieś soczystą zieleń lasów i łąk na rzecz coraz to bardziej wyludnionych miejscowości, jednak tak się nie stało. Lubowla to świetny początek trasy, ale i równie dobre jej zakończenie. Tym razem, jak nigdy dotąd, zupełnie pominęliśmy istnienie miasteczka u podnóży twierdzy. Wszystko po to, aby móc napawać się tą magią, aby zatrzymać ją gdzieś tam głęboko i wracać do niej ukradkiem, kiedy liście spadną już z drzew.

XIV-wieczny zamek w Lubowli (słow. Hrad Ľubovňa) stał się dla nas swoistą szkatułką dobrych wspomnień – szczególnie dzięki rozpościerającym się z jego murów widokom. Najważniejsza z naszego punktu widzenia data w jego historii to rok 1412. Wtedy to właśnie, wraz z jedenastoma okolicznymi wsiami, trafił on w ręce króla Władysława Jagiełły, pozostając w granicach państwa polskiego przez 360 lat! W czasie tym zamek należał do rodów szlacheckich Kmitów oraz Lubomirskich, a z racji strategicznego punktu co rusz odwiedzały go najznamienitsze persony: Władysław Jagiełło, Jan Albert Waza, Jan II Kazimierz Waza czy Jan III Sobieski. Znaczenia dla historii naszego narodu dodaje mu fakt, że pomiędzy rokiem 1655 a 1661 (w trakcie Potopu Szwedzkiego) przechowywano tu polskie insygnia koronacyjne.

Zamek Lubowla – Idylla za miedzą

W kilka lat przed pierwszym rozbiorem Polski zamek w Lubowli trafił w ręce Marii Teresy. Wiek później zaś dostał się pod wpływy rodu Zamojskich, by w 1945 roku finalnie stać się częścią państwa słowackiego. Choć czasy świetności twierdza ma już na pewno za sobą, sukcesywnie poddawana jest pracom renowacyjnym. Dzięki temu można tu zajrzeć niemal we wszystkie zakamarki i chłonąć ducha tego jakże cudownego miejsca.