Gotycka Katedra w Meissen (niem. Meißner Dom) pod wezwaniem świętych Jana i Donata błyszczy niczym gwiazda na „Saksońskim Akropolu” obok równie okazałego zamku Albrechtsburg. Obecna katedra powstała oczywiście na podwalinach romańskiej świątyni, której fundamenty wciąż spoczywają pod jej ciężarem. Jej budowę rozpoczęto około roku 1250, by w XV wieku ukończyć jej korpus. Ostateczną formę przybrała jednak dopiero cztery stulecia później, kiedy ukoronowano ją dwoma ażurowymi wieżami.
Katedra w Magdeburgu – Skarbiec sztuki średniowiecznej
Kubatura romańskiej świątyni z XII wieku szybko stała się zbyt mała dla wciąż powiększającej się wspólnoty w okolicy. Widząc rosnące jak grzyby po deszczu, duże katedry w nowym stylu z Magdeburga, Naumburga czy Halberstadt pojawiła się konieczność zbudowania czegoś podobnego. Romańska katedra w Meissen miała zostać wkrótce wchłonięta przez nową budowlę. Niestety nie zachowały się żadne dokumenty, które świadczą o nakładach finansowych potrzebnych do wzniesienia kościoła, ani tym bardziej o świcie która brała udział w pracach.
Katedra w Akwizgranie – Kamienny relikwiarz
Dawniej do katedry można było dostać się tylko przez dwa wejścia. Jednym z nich jest portal południowy, którego jedynymi elementami dekoracyjnymi są archiwolty oraz wimperga z posągiem Madonny z Dzieciątkiem Jezus. Na konsolach przy jej boku oraz pod baldachimami uwieczniono postaci świętych Małgorzaty, Barbary i Donata oraz Jana Ewangelistę, Agnieszkę i Katarzynę. Drugą opcją wejścia był portal zachodni, który wiedzie wprost do bogato zdobionej Kaplicy Książęcej (niem. Fürstenkapelle). Znajdują się w niej rzeźby przedstawiające anioły, a także płaskorzeźby ze scenami Bożego Narodzenia i Pokłonu Trzech Króli w dolnej części tympanonu i Koronację Maryi w jego górnej części.
Katedra w Hildesheim – Betonowa Dama
Do kościoła jednak nie wejdziemy żadnym z wymienionych wejść. Dostęp mamy do niego od strony krużganka, który kieruje nas wprost do oktagonalnej kaplicy pomiędzy nawą południową i transeptem. Niegdyś pomieszczenie to służyło biskupowi i członkom kapituły. Surowość tego pomieszczenia przełamują zdobienia pilastrów oraz figura Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem Jezus.
Katedra w Limburgu an der Lahn
Katedra w Meissen to trójnawowa hala zakończona wydłużonym prezbiterium od wschodu i dwuwieżowym masywem od zachodu. Z racji ograniczonych warunków przestrzennych północne ramię transeptu przylega bezpośrednio do sąsiadującego z katedrą zamku. Od strony południowej natomiast znajduje się niewielki krużganek.
Wysokość gęsto rozstawionych filarów w najwyższym punkcie sięga zaledwie 18 metrów a sposób ich lokalizacji skupia uwagę odbiorcy wyłącznie na nawie głównej. Surowe wnętrze budowli zdecydowanie sprzyja modlitwie w skupieniu. Jej ascetyczny charakter przełamuje wspomniana już, Kaplica Książęca.
Zamek Albrechtsburg – Saksoński Akropol
Od około 1420 roku pełni funkcję mauzoleum Wettynów. Po środku niej umieszczono tumbę księcia-elektora Fryderyka I Walecznego, zmarłego w 1428 roku. Ustawione dookoła niej epitafia saksońskich władców wykonali głównie norymberscy rzemieślnicy. Warto nadmienić, że jej bogate zdobienie jest efektem kilkuwiecznej pracy. Zdecydowanie w oczy rzuca się ciekawe sklepienie, zdające się być syntezą sklepień sieciowego z gwiaździstym. Z boku kaplicy znajduje się łącznik z renesansową kryptą księcia Jerzego – ostatniego katolickiego członka dynastii Wettynów.
Większą powierzchnię ścian katedry wypełniają okna z dość jasnymi witrażami, dosłownie zalewając światłem jej wnętrze. Jedno z okien jest połączeniem XIII-wiecznych witraży z przedstawieniami Dawida, Mojżesza oraz scen Zmartwychwstania czy Ukrzyżowania Jezusa.
Katedra w Trewirze – W cieniu Świętej Tuniki
Po obu stronach chóru wysokiego usytuowano cztery figury naturalnej wielkości. Polichromowane posągi datowane są na lata 1255-1260. Przedstawiają one Ottona I i jego małżonkę Adelajdę Burgundzką oraz świętych Jana Ewangelistę i Donata. Para cesarska to honorowi fundatorzy kościoła, zaś święci to patroni świątyni.
Na uwagę w świątyni zasługuje tu również lektorium – element, który po soborze trydenckim (XVI w.) praktycznie unicestwiono w gotyckich świątyniach. Nie można zapomnieć także o tryptyku z XVI wieku, przedstawiającym w części centralnej Pokłon Trzech Króli. Oprócz eksponatów w katedrze dostępne dla zwiedzających są podziemia i sale z artefaktami związanymi z katedrą.
Zachodnie wieże budowano w kilku etapach. Sam masyw został częściowo zrealizowany przy wsparciu architekta zamku Albrechtsburg, Arnolda z Westfalii. Jego dekorację stanowi rozeta, doświetlająca Kaplicę Książęcą.
XV-wieczny element ukończono jednak dopiero na początku XX wieku według projektu Carla Schäfera. Wieża wschodnia, ze względu na swoją konstrukcję nazywana jest żeliwną i uznawana jest za jedno z większych dzieł architektury nowego gotyku na terenie Niemiec.
Katedra we Fryburgu Bryzgowijskim – Fenomen
Obie konstrukcje ustawione zostały na czterech potężnych filarach pomiędzy którymi znajdują się ostrołukowe przeźrocza, zwieńczone maswerkami. W środku wież znalazło się miejsce dla klatek schodowych, wiodących na taras widokowy. Dzięki temu zabiegowi wieże wydają się być niesamowicie lekkie.
Lektura:
Podoba mi się sam budynek i jego elementy. Fajne są te detale. Lubię takie miejsca, które są „pełne” historii.