Pikardia i jej „Wielka Siódemka”
Katedra w Noyon
Pikardia wydała na świat fascynujące córy gotyku, a jedną z nich jest właśnie wspomniana katedra Najświętszej Maryi Panny w Noyon (fr. Cathédrale Notre-Dame de Noyon). Powstała w czasach rzymskich świątynia wyewoluowała do istotnego ośrodka władzy czasów Karolingów, gdzie w 768 roku, na króla Neustrii, koronowano Karola Wielkiego. 3 lipca 987 roku zaś, na króla Franków, intronizowano Hugo Kapeta. Budowlę w znanej nam dziś formie jednak przeprowadzono w I połowie XII wieku, choć kolejne stulecia, jedno po drugim, coraz mocniej odciskały na niej swoje piętno. Szczególnie w okresie I wojny światowej, kiedy wskutek bombardowań poważnie uszkodzono jej korpus.
Katedra w Noyon – Kiełkujący gotyk
Szczęśliwie jej odbudowa nie była tak karkołomna, jak miało to miejsce choćby w Soissons. Dzięki temu dziś podziwiać możemy tu jeden z niewielu przykładów architektury przejściowej. Doskonale widać to po samej bryle, która w pewien sposób przywodzi nam na myśl budowlę o cechach obronnych. Niemniej dwuwieżowy masyw zachodni jest niczym próba dążenia ku strzelistości, czyli zdecydowany krok w nowym kierunku. Podobnie rzecz ma się i wewnątrz, bo części wznoszone jako pierwsze, mocno jeszcze zakorzenione są w romanizmie. Uwagę zwracają półokrągłe ramiona transeptu oraz mnogość oryginalnych elementów architektonicznych pod postacią zdobionych konsol czy zworników. Warte podkreślenia są również pozostałe elementy dawnego kompleksu katedralnego z krużgankiem i XVI-wieczną biblioteką kapituły na czele.
