Malowane cerkwie rumuńskiej Bukowiny

Monastyr Dragomirna

Wspomnieliśmy o pierwszym, więc trzeba też wspomnieć i o ostatnim z wielkich założeń Bukowiny. Ufundowany w 1609 roku Monastyr Dragomirna zachwyca jednak nie tyle malowidłami, co rozmachem swoich fortyfikacji. Jego mury obronne mają bowiem aż 11 metrów wysokości, a ich dość posępny charakter przełamuje jedynie położone obok jezioro. W swojej historii monastyr był wielokrotnie napadany i plądrowany, co wyjaśnia jego zabezpieczenia, a także brak zewnętrznych malowideł w najważniejszym budynku kompleksu. 

Naturalnie, jest nim cerkiew Zesłania Ducha Świętego (rum. Biserica „Pogorârea Sf. Duh”), która poprzez swą wysmukłą bryłę radykalnie wyróżnia się na tle innych – nie tylko w regionie, ale też w całej Rumunii.* Jej wysokość wraz z wieżą bowiem sięga ponad 40 metrów! Przy szerokości zaledwie 9 metrów z dwoma apsydami u wschodu i zachodu, cerkiew ta przywodzi na myśl łódź – chrześcijański symbol drogi życia. Charakterystyczny jest tu również kamienny sznur, opasający obiekt. Nawiązuje on do jedności ludu i wiary, aczkolwiek odczytuje się go również jako jedność regionów – Siedmiogrodu, Wołoszczyzny i Mołdawii.** W jej wnętrzu znalazło się miejsce dla fresków, niemniej jednak wciąż uwagę przyciąga odmienna od reszty średniowiecznych cerkwi architektura. 

Kościół w Acas – Romańska perła Rumunii