Sebes

Sebeș (węg. Szászsebes, niem. Mühlbach) to najmniejsze z siódemki miast Siedmiogrodu. Położone na północ od Kluż-Napoki sąsiaduje niemalże z innym, bardzo ważnym dla regionu ośrodkiem – Alba Iulia. Założenie miasteczka, jak we wszystkich przypadkach połączone jest z XIII-wieczną kolonizacją. Jego rozkwit ekonomiczny napędzali przez wielki głównie sukiennicy, handlujący przede wszystkim z Wołoszczyzną. Oprócz nich, siedziby miało tu osiemnaście innych cechów, pośród których znajdowali się zbrojarze, szewcy, kuśnierze, garncarze czy piekarze. Najważniejszymi wydarzeniami w jego historii, oprócz najazdów Mongołów, były niewątpliwie zbierające się tu kilkukrotnie, obrady Sejmu Siedmiogrodzkiego (rum. Dieta Transilvaniei, niem. Siebenbürgischer Landtag, węg. Erdélyi Dieta).

Chlubą miasta jest średniowieczny ufortyfikowany kompleks z przełomu XIII i XIV wieku w którego skład wchodzi romańsko-gotycki kościół ewangelicki, kaplica św. Jakuba oraz dom parafialny (rum. Ansamblul bisericii evanghelice din Sebeș). We wnętrzu kościoła znajduje się największy spośród transylwańskich, XVI-wieczny ołtarz z motywem Drzewa Życia, zdobiony pięknymi, gotycko-renesansowymi polichromiami. Oprócz zabytków sakralnych znajdują się tu także pozostałości dawnych obwarowań i dom w którym zmarł żupan spiski i wojewoda siedmiogrodzki – Jan Zápolya. Cztery kilometry od miasta natomiast znajduje się tak zwany zwany czerwony wąwóz, czyli Râpa Roşie. Utworzone z czerwonego piaskowca i gliny, formacje erozyjne są nie tylko zachwycającym urozmaiceniem pejzażu, ale też miejscem skupienia endemicznych gatunków roślin.